Issız tanımadığım bir yerdeyim.. gözlerimi kapatmak istiyorum.. kapatıyorum... açmak istiyorum uyanmak gibi...açamıyorum... yiten cesaretimi arıyorum... yok içimde... düşüyorum binlerce metre yükseklikten boşluğa... korka korka... açamıyorum gözlerimi... görmekten korkuyorum istemediklerimi... avuçlarım yüzümde.... ışığa kalkan misali...bir hücre yaptığım içime doğru yürüyorum... bakmadan yönüme sağıma soluma... düşmek istiyorum bir an önce.... görmek istemiyorum bu tanımadığım yerleri... bildiğim yerleri istiyorum, eskisi gibi istiyorum.... eeen eskisi gibi... herşeyin ilki gibi.. cam kırıkları batıyormuş gibi ayaklarıma acıyor tabanlarım ama aldırmıyorum, gitmek istiyorum eeeeeen eskilere... ne mümkün...Ne mümkün geçmişe kavuşmak... nerde 9-10 yaşlarım... nerde oyun arkadaşlarım...sokaklarım... annemin dönüşünü beklediğim pencere... nerde ananemin çorbası... nerde o kalabalık... demode oyuncaklarım...
Boğazıma yerleşir o sızı, düşündükçe... aaah ninemin sardunyaları..boşa mı suluyorum sizi..boşa mı sizi yaşatmak için verdiğim emek... aaah güzel günlerim.... beyaz kedim sen de öldün... ne kızdırırdım seni tüylerin diken diken olana dek... birkaç tane de ölen kuşlarım... ne ağlamıştım siz öldüğünüzde... halbuki sizden önce hiç ölümü anlamamıştım... siz öldünüz kafeslerinizi dağıttım, kedim öldü tasmasını attım... ninem öldü, çiçeklerini sakladım...
aaaaah çocukluğum.. bildiğim o yerler nerdesiniz...
kendi yağmurumda ıslanıyorum ansız ansız... bu mevsim hiç değişmeyecek mi.......
